ผู้ชนะพระอินทร์

                                                                  

กดที่รูปทานอสกลับไปหน้าหลัก

 🌸 เรื่องย่อ 🌸

ผู้ชนะพระอินทร์

ตอนที่ ๑ “กำเนิดเมฆนาถ” เมฆินทร์ นักศึกษาเอกภาษาไทย มรภ.นครราชสีมา ได้ป่วยด้วยโควิด ๑๙ ก่อนตายได้ดูโขนตอนศึกศรพรหมมาศผ่านยูทูป็ทำให้วิญญาณเข้าทะลุมิติเข้าไปอยู่ในเรื่องรามเกียรติ์เกิดเป็นบุตรชายคนแรกของทศกัณฐ์กับนางมณโฑชื่อ “เมฆนาถ” อยู่ใน “กรุงสุวรรณลังกาทวีป” ที่ยิ่งใหญ่ เป็นแหล่งผลิตอัญมณี เพชรพลอยมากมายของชนเฝ่า “รากษส”

ตอนที่ ๒ “พระยาลิงองคตสุดร้าย” องคตลูกชายของพาลีและนางมณโฑ แอบเข้ามาในเมืองลังกาโดยปลอมเป็นลูกรากษส แสร้งเป็นเพื่อนและกลั่นแกล้งรังแก “เมฆนาถ” แกล้งผลักลงสระตอนเมฆนาถเผลอ ทำให้นางมณโฑเล่าเรื่องตอนที่ตนถูกพระยาพาลีจับและขืนใจจนมีลูกคือองคตพี่ต่างแม่ เมฆนาถจึงต้องการเรียนรู้ศิลปะป้องกันตัวและเวทมนตร์เพื่อให้ตนแข็งแกร่งปกป้องแม่ไม่ให้โดนรังแกอีก

ตอนที่ ๓ “เรียนวิชาได้อาวุธ” เมฆนาถผู้มีจิตวิญญาณภายในคือเมฆินทร์ ได้พยายามเรียนตำราวิชัยสงคราม การควมคุ้มเลี้ยงช้างจากคัมภีร์คชศาสตร์ การฝึกอาวุธต่าง ๆ จนครูต่างในกรุงสุวรรณลังกาหมดภูมิความรู้ แต่ยังมีศาสตร์หนึ่งที่เมฆนาถจะต้องเรียนคือเวทมตร์ เขาต้องการที่จะได้อาวุธวิเศษเพื่อนำมาใช้ปกป้องกรุงสุวรรณลังกาทวีปที่เขารัก เพราะเขาเชื่อว่าจะเกิดศึกใหญ่กับพวกเผ่าวานรที่เป็นศัตรูกับเผ่ารากษสมาช้านานแล้วอย่างแน่นอน ดังที่ปรากฏในเรื่องรามเกียรติ์ที่เขาเคยอ่านสมัยที่เป็นเมฆินทร์อยู่ในโลกปัจจุบันของมนุษย์

ตอนที่ ๔ “คำสาปในรูปของพร” เมฆนาถตามหาอาวุธวิเศษไปทั่วโลกจนมาพบกับฤๅษีตนหนึ่งที่ป่าหิมพานต์แนะนำให้ เมฆนาถทำการจัดเลี้ยงแล้วเชิญพระพรหมธาดามาหา แล้วถวายอาหารและของขวัญให้จนพระพรหมธาดาพอใจ จึงได้มอบอาวุธวิเศษต่าง ๆ ให้ปกป้องเมืองสุวรรณลังกาทวีป็ที่สำคัญที่สุดคือศรพรหมมาศ  และพระพรหมต้องการให้พรเมฆนาถซึ่งเมฆนาถนั้นไม่ต้องการได้พรที่เป็นคำสาปให้เป็นการตายที่น่าสยดสยองของเขาในอนาคต จึงพยายามบ่ายเบี่ยง แต่สุดท้ายก็หนีชะตากรรมไม่พ้น พระพรหมได้ประกาศให้พรเมฆนาถขึ้นมาดื้อว่า “เขาจะตายต่อเมื่อได้พานแว้นฟ้าของพระพรหมมารับเศียรที่ตัดขาด เพราะถ้าหัวของเขาตกถึงพื้นดินเมื่อใด แผ่นดินจะแห้งแล้ง ทะเลสาบแม่น้ำจะเหือดแห้ง”

ตอนที่ ๕ “ตามหานางสุชาดา” เมฆนาถมีเพื่อนสาวชื่อสุชาดาได้รับการหมั่นหมายตั้งแต่ยังเล็ก และเป็นเพื่อนเล่นด้วยกันมาเสมอ สุชาดาเป็นธิดาของท้าวเวปจิตติ สหายของทศกัณฐ์ปกครอง “เมืองทานพมหานครอสูรโลก” ที่เขาตรีกูฎ เมี่อเมฆนาถโตขึ้นกำลังจัดขบวนขันหมากไปสู่ขอตามประเพณี แต่พอมาถึงเขาตรีกูฎก่อนเข้าเมือง มีพวกทานพคนส่งสารมาแจ้งว่านางสุชาดาถูกพระอินทร์มาฉุดไปสวรรค์เพื่อนำไปเป็นชายา จึงให้จัดทัพเผ่ารากษสไปติดตามนางสุชาดา

ตอนที่ ๖ “รบชนะแต่พ่ายรัก” เมฆนาถตามพระอินทร์ไปที่สวรรค์ พระอินทร์จัดทัพมารพ แต่ก็พ่ายแพ้ไป็ทิ้งอาวุธหนีเข้าเมืองมา หลังเมฆนาถเก็บอาวุธวิเศษของพระอินทร์แล้วก็ ตามกลับเข้าเมืองไปจะสังหารพระอินทร์แต่พระอินทร์เป็นเทวดาฆ่าไม่ตายเพราะได้ดื่มน้ำอมฤตครั้งกวนกระเษียรสมุทร  จึงจะจับพระอินทร์ไปทรมานที่กรุงสุวรรณลังกาทวีป็แต่นางสุชาดามาห้ามไว้และเปิดเผยว่านางกับพระอินทร์เป็นคนรักกันมานานแล้ว เมฆนาถจึงได้รับชัยชนะพระอินทร์เมื่อกลับกรุงสุวรรณลังกาทวีปแล้วจึงได้ชื่อ “อินทรชิต” เป็นการปลอมใจ

ตอนที่ ๗ “หวนคืนอดีต” เช้าวันหนึ่งเมฆินทร์ตื่นขึ้นมาพบว่าตนเองแข็งแรงมีสุขภาพดีได้เดินทางมามหาวิทยาลัย ในคราบเรียนภาษาไทยถูกกำหนดให้จัดแสดงเรื่องศึกนาคบาศ และถกเถียงกับเพื่อนสนิทในกลุ่มคือสุนันทาว่าศรนาคบาศของอินทรชิตมีที่มาจากพระพรหมธาดา หรือได้มาจากสินสอดของนางพระยานาคสุโรจนา ผู้เป็นชายา อยู่เขาก็ได้ยินเสียงร้องเรียก “อินทรชิต” ในหัวของเขาจนเขาปวดหัวและทุกสิ่งทุกอย่างก็กลายเป็นความมืด

ตอนที่ ๘ “กลับสู่สุวรรณลังกา” รุ่งเช้าอินทรชิตได้ตื่นขึ้นมาแต่เช้าและปวดหัวเพราะเขาดื่มหนักมากเมื่อคืนที่ผ่าน แล้วคิดว่าตนฝันประหลาดไปแต่ก็จำไม่ได้ ตอนนี้วิญญาณของเมฆินทร์ได้ลืมเลือนเรื่องในอดีตสมัยที่เป็นมนุษย์ในต่างโลกแล้ว เขาได้กลายเป็นอินทรชิตโดยสมบูรณ์ วันนี้เขาพึ่งได้ข่าวมาว่าทศกัณฐ์บิดาของเขาได้นำทัพเผ่ารากษสไปทำพิธีอัศวเมธ เพื่อแสดงแสนยานุภาพ และความยิ่งใหญ่ของพวกเผ่ารากษสเหนือเผ่าต่าง ๆ ในดินแดนชมพูทวีปนี้แล้ว  กำลังยกทัพกลับมา

ตอนที่ ๑๐ “นางสีดาผลาญราพณ์” วันหนึ่งทศกัณฐ์ได้พานางสีดามาขังไว้ที่สวนผลไม้ ใต้ต้นอโศกที่เป็นวนอุทยาน แห่งหนึ่งในเมื่องสุวรรณลังกาทวีป็โดยให้เหล่านางจ่าโขลนทหารหญิงดูแลนางสีดาให้ดีไม่ให้หลบหนีไปได้ จึงมีข่าวลือว่าทศกัณฐ์จะให้นางเป็นชายา แต่นางไม่ยินยอมจึงกักขังไว้ ทำให้อินทรชิตคิดว่าเป็นสิ่งที่ไม่ถูกต้องและมีลางสังหรณ์ว่านางจะเป็นสาเหตุนำเภทภัยมาสู่กรุงสุวรรณลังกาทวีป็

ตอน ๑๑ “ลางร้ายมาเยือน” ภายหลังอินทรชิตเข้าไปคุยกับทศกัณฐ์ ก็พบพระปิตุฉาศูรปะณะขา ในสภาพที่สยดสยองถูกทำลายโฉมตัดจมูก แล้วก็เล่าให้ฟังว่า พระปิตุลาทั้งสองคือ ขร และทูษณ์ถูกฆ่าด้วยสามี และน้องเขยของนางสีดา เพียงเพราะนางศูรปะณะขา ทะเลาะกับนางสีดาในป่า แม้ว่านางศูรปะณะขาจะผิดหรือไม่ แต่การทำร้ายสตรีชั้นสูงเผ่ารากษสให้เสียโฉม และการฆ่าพระปิตุฉาทั้ง ๒ นั้นเลวร้ายเกินกว่าที่อินทรชิตจะให้อภัยได้ อินทรชิตจึงได้เสนอให้โกนผมแล้วส่งนางสีดาคืนไปพร้อมกับสารท้ารบตัวต่อตัวจะได้มีเสียไพร่พล แต่ทศกัณฐ์ตัดสินใจจะใช้นางสีดาเป็นตัวประกันไว้ก่อนเพื่อเจรจาขอค่าไถ่ จากเผ่ามนุษย์

ตอนที่ ๑๒ “พบหนุมานกับองคตยอดอันธพาล” ในช่วงก่อนเกิดสงคราม พระรามส่งหนุมานมาค้นหานางสีดาที่กรุงลังกา หนุมานเป็นลิงชั่วร้ายที่ทำลายสวนผลไม้ ที่ใช้กักขังนางสีดา แต่ก็ไม่เอานางสีดากลับไปด้วย กลับก่อเหตุเผากรุงลังกาทำให้ประชาชนเผ่ารากษสผู้บริสุทธิ์ทั้งเด็ก ผู้หญิง คนชราต้องตายในกองไฟเป็นจำนวนมากกว่าพันคน ต่อมาองคตพี่ต่างพ่อของอินทรชิตก็มาเป็นทูตบอกให้เผ่าราษสรู้ว่า เผ่าวานรได้ร่วมมือกับเผ่ามนุษย์เพื่อทำสงครามกับเผ่ารากษสแน่นอนไม่ว่านางสีดาจะถูกคืนให้พระรามหรือไม่ก็ตาม พระบิดาทศกัณฐ์ตกหลุ่มพลางของเผ่าวานรบ้าสงครามซึ่งเป็นศัตรูเก่าที่ได้โอกาสใช้การลักพานางสีดาเป็นข้ออ้างเพื่อทำสงครามกับชาวเผ่ารากษส เพื่อปล้นทรัพย์สมบัติจากกรุงสุวรรณลังกา

ตอนที่ ๑๓ “ศรนาคบาศ และศรพรหมาศ” ในช่วงการทำสงครามอินทรชิตได้ใช้อาวุธวิเศษรบกับพระรามและพระลักษมณ์แม่ทัพของพวกเผ่าวานร ที่สำคัญที่ศรนาคบาศที่แผลงไปกลายเป็นพระยานาครัดตัวพระลักษณ์และไพร่พลเผ่าวานรที่เป็นทัพหน้าทั้งหมดจนหมดสติไป็พระรามจึงเรียกพระยาครุฑมหาปักษี มาช่วยไล่พวกงูทั้งหลายไป็แล้วตั้งทัพไปรบกับอินทรชิตใหม่ ดังนั้นอินทรชิตจึงแก้กลศึกด้วยการยิงศรพรหมมาศใส่พระลักษณ์ทำให้สลบไปทำให้ทัพขอพระรามล่าถอยไปจากสนามรบก็กลับเมืองไปฉลองชัยชนะ

ตอนที่ ๑๔ “วาระสุดท้ายของวีรบุรุษ” ในระหว่างวิธีบวงสรวงวีรชนและทหารกล้าผู้เสียชีวิตในสงครามตามประเพณี หนุมานและพระลักษณ์ซึ่ได้หายป่วยจากพิษบาดแผลใหม่ได้บุกเข้ามาฆ่าอินทรชิตโดยไม่ทันตั้งตัวทำให้เศียรของอินทรชิตที่ถูกตัดขาดตกลงไปในพานแวนฟ้าที่ใช้ใส่เครื่องสังเวยเพื่อบูชาพระพรหมธาดา ตามพรที่เป็นเหมือนคำสาปของอินทรชิตวีรบุรุษของเผ่ารากษส ทันที่ที่อินทรชิตตายดวงวิญญาณของเมฆินทร์ก็ได้ตื่นรู้ขึ้นถึงเรื่องราวในอดีตชาติที่เคยเป็นมนุษย์ จากนั้นลำแสงสีขาวบริสุทธิ์ก็ได้โอบเขาไว้ ทำให้เขารู้สึกสงบและลอยขึ้นไปสู่แสงสว่างนั้นที่กลื่นหายเขาไปในห่วงนิทรานิรันดร์แห่งอรูปภูมิ ของพรหมโลก